Brygady Zakonne to wyspecjalizowane oddziały służące jako najważniejsze filary funkcji eksterminującej Zakonu Sakira. Przemierzają konno ziemie Królestwa Keronu, lub stacjonują w wybranych miejscach, takich jak większe miasta. Ich głównym celem jest pozbycie się ze świata heretyków i wszelkich wpływów demonicznych oraz tych, któr są sprzeczne z postanowieniami Zakonu Sakira. Tak więc przedstawia się Brygady, które gnają po traktach i uroczyskach, niosąc dobrotliwe rozgrzeszenie w postaci sprawiedliwych sądów i procesów nad tymi, których uznano za winnych.
Oficjalne dane wojskowe, które są raczej powszechnie znane wśród osobników powiązanych z armią obwieszczają, że wyróżnia się trzy główne typy takowych oddziałów - Brygady Uderzeniowe, Dochodzeniowe i Pościgowe.
Liczebność, nazwa, heraldyka oraz strategia wykonywanych działań jest odpowiedzialnością oraz obowiązkiem dowódcy Brygady.
Każda pojedyncza Brygada może się dużo różnić od innej, ponieważ oficjalna nazwa oddziału, poza tą uznaną za dane wojskowe jest dowolna, tak samo jak symbolika, liczebność i działanie oddziału. Nad każdą taką Brygadą dowództwo posiada wysoko położony w hierarchii wojskowej Zakonnik. Najczęściej przewodzącymi zostają Mistrzowie Inkwizytorzy. To od nich zależy, jak rozporządzać będą swoim oddziałem i jakie działania będą wykonywać, poza wypełnianiem rozkazów, albo jak też te rozkazy wypełniać. Dowódca bowiem ma duże pole do popisu by wykazać się własną pomysłowością, talentem, wiedzą i zdolnościami, mogącymi przysporzyć mu sławy, bądź sprawić, że cały oddział zostanie zabity przy niepowodzeniu niektórych misji. Nie wszyscy zatem nadają się na dowódcę.
Brygada Uderzeniowa
Najbardziej sławne oddziały, które najczęściej są utożsamiane z właściwą istotą Zakonu Sakira. To o nich najczęściej piszą pieśni, oraz to ich podziwiają chłopcy, widząc zaciężne oddziały konnicy, poruszające się po traktach. Brygady Uderzeniowe specjalizują się w bezpośredniej walce z wrogiem, wysyłane zazwyczaj na misje w których głównym celem jest zabicie lub pokonanie. Rycerze, paladyni, ciężkozbrojni, to główny skład takiej Brygady, zawsze, ale to zawsze wspieranej przez co najmniej jednego Inkwizytora, nie ważne, czy inny Inkwizytor przewodzi takiemu oddziałowi, czy nie. Ciężka jazda. Naturalnie, zdarzają się wyjątki i na pewno jest taka Brygada, która składa się z pieszych zbrojnych, ale najbardziej powszechne w Brygadach Uderzeniowych są ciężkozbrojni jeźdźcy, często wspierani przez konnych strzelców, pomijając ich zaplecze. Czym większa ilość rycerzy, tym więcej lekkiej bądź średniej jazdy taki oddział potrzebuje - kucharze, tropiciele i pomocnicy nie mają tyle, by stać ich było na ciężką zbroję i dobrego konia, jak w przypadku rycerzy. Liczebność takiego oddziału zawiera się zazwyczaj pomiędzy jedną a dwiema dziesiątkami plus kilkoro lekkich pomocników.
Brygada Pościgowa
Najmniej kojarzone z Zakonem oddziały, które przedstawiają się raczej wizualnie jako najemnicy, lub nie związani z rzemiosłem wojennym. Lekka jazda, liczebnością różnie, zależnie od zamysłu dowódcy. Czasami jest ich wielu, czasami kilku - nie są bardzo rozpoznawalną opcją i niezbyt przynoszącą sławę. Bowiem wielu zaczyna od Brygady Pościgowej, rzadko w niej kończąc. Te Brygady na celu mają głównie znaleźć kogoś, wytropić, porwać, sprowadzić, dogonić. Ich celem więc nie jest bezpośrednia walka, a raczej logistyka. Rzadko kiedy Brygada Pościgowa miesza się do spraw bitewnych. Takie przypadki mają miejsce zazwyczaj gdy w pobliżu nie ma żadnej Brygady Uderzeniowej. Pościgowi bowiem to zazwyczaj początkujący w Brygadach - lekka jazda, wyposażona głównie w broń dystansową, której często towarzyszą zwierzęta, jak psy gończe, czy wszelkiego rodzaju ptaki. Brygady Pościgowe składają się z trzonu doświadczonych z powołaniem, takich jak tropiciele, myśliwi, sokolnicy, konni łucznicy i wszyscy Ci, którzy nie znaleźli się tam przypadkowo. Obok nich zaś jest "reszta", czyli wcześniej wspomniana lekka jazda, często jedynie wyposażona w łuk, włócznię i skórzany kubrak. Tropienie, pościgi. Brygady Pościgowe często współpracują z Brygadami Uderzeniowymi.
Brygada Dochodzeniowa Najbardziej powszechne i uniwersalne oddziały w Zakonie Sakira. Są też najbardziej różnorodne - zawsze przewodzi nimi Mistrz Inkwizytor, a ich składy rzadko kiedy są naprawdę liczne, ograniczając się maksymalnie do formy oddziału dziesiętnika, wliczając w to tych, którzy sprawują pieczę nad zaopatrzeniem. Taki oddział więc zazwyczaj składa się z co najmniej jednego Inkwizytora dodatkowego, ciężkozbrojnego - którego zadaniem jest być tarczą i mieczem oddziału, tropiciela - zazwyczaj pełniącego role kucharza, zwiadowcy i myśliwego oraz pomocnika. Od pomocników zazwyczaj oczekuje się dbanie o oddział poza walką i misją, więc też gotowanie, rzemiosło, podstawy medycyny. Brygady Dochodzeniowe zajmują się w krótkim zwrocie śledztwami - ogólną walką z wrogami Zakonu Sakira. Jedna Brygada jednego dnia może śledzić po lasach wiedźmę, niczym Brygada Pościgowa. Innego dnia może toczyć bój z potworem z uroczyska, nie wzywając do tego Brygady Uderzeniowej. Dochodzeniowych jest najwięcej jako oddziałów, jednostek nie da się potwierdzić, bo ich liczebność cały czas się zmienia każdego dnia. Niemniej, prowadzony jest szczegółowy zapis, kto, kiedy, gdzie i u kogo służy dla Zakonu Sakira. Zleca im się sprawy do wyjaśnienia i załatwienia. Gdy pojawiają się jakieś tajemnicze morderstwa, wzywa się Brygadę Dochodzeniową, by rozwiązała taką tajemnicę.
Wiemy więc o trzech rodzajach Brygad Zakonnych - Uderzeniowych, Pościgowych i Dochodzeniowych. Współpracują ze sobą, lub działają pojedynczo dla Zakonu Sakira. Często są bardzo niezależne, pomijając rozkazy Zakonu - mogą samowolnie wybierać sobie znaki, symbole. To zatem jest najlepszą ich cechą - nigdy nie wiadomo, czego się można po nich do końca spodziewać, a oni sami wiedzą, jakie są ich słabe i mocne strony, więc nie ryzykują tym, że wytyczne Zakonu będą im zawadzały. Jeśli oddział ma zamiar walczyć, wybiera ciężkozbrojnych, a gdy szykuje się długa podróż, najmuje się barda, by umilał drogę i walkę z pomiotami zła.
W obecnych czasach są również rozpoznawalne już oddziały, o których warto tutaj wspomnieć. Przykładem może być Formacja Sfora, która nieoficjalnie została połączona w całość, a składa się z trzech Brygad - Uderzeniowej, Pościgowej i Dochodzeniowej, o takich samych nazwach, jak nazwa Formacji. Ta grupa bowiem, prowadzona przez Inspektora Marvela Slinda, uważana jest obecnie za najlepszą w całym Królestwie - działa razem, na rozległych terenach, swoją sławę zdobywając głównie na wschodnich i południowych rubieżach Keronu. Ich symbolem jest głowa wilka.
Formacje jednak są rzadkością i oprócz samej Sfory, obecnie może kilka działa aktywnie i wspólnie - jak przykładowo Koroniarze z zachodnich granic, mający swoją siedzibę nieopodal Srebrnego Fortu, zajmując się wpływami Wysp Umarłych, czy chociażby Północna Straż, która obecnie działa na granicy Keronu z dziką, niebezpieczną Północą, chociaż krążą pogłoski, że od dawna jej tam nie widywano.
Są i sławne Brygady, które nie wchodzą w skład formacji, takie jak: Złote Łany - Uderzeniowi z Qerel, w których skład wchodzi głównie rycerstwo. Białe Oczy - Dochodzeniowi zajmujący się najtrudniejszymi śledztwami. Smoki z Saran Dun - Uderzeniowi ze stolicy. Gończe Psy - naturalnie, Pościgowi, którzy podobnież nigdy nie współpracowali z Uderzeniowymi, samemu wykonując swoje zadanie.
Wymagająca szczególnego opisania, rodząca wiele kontrowersji, jako, że z biegiem czasu znacząco odbiegła od wizji Brygady, a przekształciła się w przypominającą bardziej osobną formację wojskową. Niebieska Chorągiew bowiem oddaliła się od Zakonu Sakira, chociaż w jej skład wchodzą nadal Zakonnicy i wysoko postawieni Inkwizytorzy. Obecnie trudno stwierdzić, czy Zakon uznaje Chorągiew za Brygadę, czy jest ona już uznawana za oddział wojskowy pod dowództwem Króla. Sama Chorągiew jest bardzo liczna, składem wybiegająca może prawie na sto osób, głównie ciężkiej i średniej jazdy oraz rycerstwa. Chorągiew ta działa bardzo samodzielnie, mając w swoich szeregach również nieludzi, jak najemną grupę krasnoludzkiej piechoty - Żelazne Boki, jak zwą siebie krasnoludy, to głównie zamieszkali od dawna w Keronie piechurzy, których nienawiść do demonicznych wpływów jest wręcz pouczająca. Kilkunastu tarczowników i kuszników odzianych w kolczugi, z toporami przy pasach. Poza więc jazdą i krasnoludami znajdziemy tutaj zaplecze, co upodabnia Chorągiew nadal do Zakonnyh Brygad - tropicieli, myśliwych, oraz gastronomię, rzemiosło i to, co potrzebne jest tak licznemu oddziałowi. Ich symboliką jest oficjalnie kolor niebieski, czasem używając na tarczach czy sztandarze białego jednorożca, co weszło w użycie od czasów niedawnych, odkąd nad Niebieską Chorągwią nieoficjalne sprawowanie przejął obecny dowódca.
Niebieska Chorągiew jest zatem sławna jako formacja bojowa, ale czy jest nadal Brygadą Uderzeniową, czy nie, nie jest publicznie podane. Wiadomo natomiast, że przewodzi nią Mistrz Inkwizytor Atalant, obecnie jeden z najlepszych Inkwizytorów pod względem potencjału bojowego w Keronie, o ile nie najlepszy. W Chorągwi służy także kilkunastu rycerzy o herbach i godnym pochodzeniu, z których najsławniejszym jest Niebieski Rycerz - Tom, który według oficjalnych wojskowych dokumentacji walczył w przeciągu ostatnich dwudziestu lat w każdym konflikcie Keronu. W Chorągwi jest dziesiętnikiem ciężkiej jazdy i nieoficjalnym dowódcą całej kawalerii. Piechota zaś, czyli krasnoludy, dowodzone są przez Sorina Markova z Dolnej Ścieżki, którego czasem niektórzy nie biorą za krasnoluda, z powodu jego ogromnego wzrostu, dorównującego niskiemu mężczyźnie. Pojawił się w Chorągwi niedawno, ale rzuca się w oczy z powodu wielkości ciała.
Tak więc, Brygady Zakonne, oraz Niebieska Chorągiew. Wrogowie Keronu muszą być albo bardzo głupi, albo bardzo inteligentni, by ryzykować spotkanie albo z jednymi, albo z drugimi. Obecnie Brygady rozsiane są po całym Królestwie, chociaż wiele z nich stacjonuje albo na północy, w Białym Forcie, albo w okolicach południowych granic, w razie potrzeby wziąć udział w wojnie z Varulae. Dlatego też teraz trudniej spotkać ich na traktach. Sama Niebieska Chorągiew zaś towarzyszy armii Keronu na południu, stacjonując z regularną armią. Co zaś przyniesie jej czas? Pewnie wojnę. Niebieska Chorągiew rekrutuje znawców walki - zarówno wierzących, jak i zwykłych, doświadczonych wojowników. Brygady Zakonne poszukują nowych zakonników, którzy w imię Sakira ponieśliby święte płomienie na strzechy wiedźmich chat. Jeśli chęć przygody i posługi w imię słusznej wiary jest wielka, to należy poszukać zbrojnego kapelusznika z listą do zapisania, bowiem Zakon kocha swoje listy i dokumentacje. A gdy raz zostanie się wpisanym, nie da się już tego nigdzie wymazać.
Uroczyście przysięgam wierność Zakonowi Sakira i protektorat krainie człowieka na czas dołączenia do Brygady Zakonnej, a także w życiu prywatnym i po służbie w Brygadzie czasie następującym. Tu podpisz - .
