Krępe ciało elfa leżało w szczerym polu; nieprzytomny, być może ogłuszony od siły zaklęcia, a być może ciągle nim objęty, nie stanowił teraz zagrożenia, jednak nie na długo, jak mógł mniemać komtur. Podnosząc się więc z klęczek i czując, jak jego kończyny mrowią od wczesnej niemożności, Constantin ...

Kobieta oczyszczająca właśnie włócznię z kawałków mózgu i śluzu czując na sobie drażniące spojrzenie Svanroga odwróciła się w jego stronę; wbijając ostrze w skutą lodem ziemię, wytrzymała wzrok mężczyzny, nawet gotując się na przyjęcie ewentualnej rękawicy. To jednak nie nastąpiło, gdy wojownik ust...

Każda moneta ma dwie strony. Orłem było to, co widział Constantin – wroga, elfkę będącą na usługach Nowego Hollar, potencjalnie morderczynię i mistrzynię w magii. Reszką była strona, którą pokazywała ona; bezbronna, panikująca w sytuacji kryzysowej... wcale nie taka krwiożercza. I być może w normal...

Budynek zajęty bądź co bądź magicznym ogniem z kolejnymi sekundami zajmował się coraz bardziej i pierwsze, niepokojące skrzypnięcia dochodziły z piętra. Nawet parter osiwiał, a pierwsze iskierki tańczyły na schodach i na meblach. Jakkolwiek glewia była ważnym przedmiotem dla Tangi, to nawet ktoś ta...

Teolodzy i myśliciele mogliby sprzeczać się, co było pierwsze – demony czy zwierzęta. Być może to na wzór tych istot nie z tego świata bogowie stworzyli faunę, a być może na odwrót, to demony były karykaturalnym odbiciem stworzeń chodzących po tej ziemi; pewnym było natomiast to, że fizjologię częś...

Chaos przed domem był na rękę dla bandziorów . Przerażeni raczej niecodziennym widokiem, makabrą w biały dzień i małym wybuchem, a na deser pożarem, okoliczni mieszkańcy chowali się w swoich domach, a najbliżsi sąsiedzi biegiem uciekali z własnych domostw, byle tylko znaleźć się jak najdalej od dra...

Oprócz raczej cichej nieobecności (za którą najmocniej przepraszam), to do poniedziałku na 99% mnie nie ma, nocki niszczą mi cykl senny, przez co nie wiem już kim jestem i czy w ogóle żyję. Tak we wtorek wróci mi pewnie wigor, to się wezmę za siebie :3

Oko bestii było brudne i mętne, jednak wielkości połowy twarzy Svanroga, wpatrywało się przez chwilę, zdającą się trwać wieczność, w jego sylwetkę, oblizując obleśnym, rozdwojonym jęzorem ostre jak brzytwa kły. Krew ściekająca z jego paszczy parowała po zetknięciu ze śniegiem, tworząc powoli szlak,...

Agnes Reimann Ruda głowa obróciła się po okolicy; faktycznie, wszędzie tłoczyło się od ludzi i innych ras, którzy zaciekawieni pojawieniem się takiej persony pod pokładem statku nadstawiali ucha do jej konwersacji. Wyraz niezadowolenia przemknął przez jej lico, kiedy poprawiając się na skrzyni, zer...

Muzyku dla klimatu Nieprzyzwyczajony do końskiego zadu, a już szczególnie będąc pasażerem na gapę, Svanrog nieomal nie zleciał na twardą glebę, gdy szaman wbił pięty w boki zwierzyny, podrywając ją do dzikiego galopu prosto ze stromego wzgórza. Trzymając się szat mężczyzny, młody Wilk czuł na polic...

Dziewczę, jeszcze chwilę temu ciągnięte niemal po bruku, stanęło teraz jak wryte, gdy Hysterics ni stąd, ni zowąd postanowił wykrzyczeć do niej dziwne frazesy. Puszczona, zachwiała się i z półotwartymi ustami i zasmarkanym nosem patrzyła się w plecy kanibala, gdy ten wbiegał do domu. Być może kątem...

Jeszcze niedawno Svanrog wznosił modły do Żywiołów, aby te zesłały jakiś cud, w postaci Mardth, jedynej bliskiej mu osoby, z którą miałby ochotę porozmawiać. Jednakże w momencie, gdy jego prośba została spełniona, a przyjaciółka dosiadła się obok mężczyzny, rzucając niewinną zaczepkę, zdawałoby się...

Lekki niepokój był wymalowany na twarzy Ulfa przez cały ten czas; być może obawiał się, że jego brat ponownie wpadnie w amok, w którym zrobi kolejną głupotę, a być może było to dyktowane podważaniem jego dowództwa, do czego miał najwyraźniej skłonności Svanrog. Tak czy siak, lekko rozluźnił mięśnie...

Oczy istot wpatrzone były w szarpiące się sylwetki komtura i elfki, od niedawna odwiecznych wrogów, teraz współpracujące ze sobą w niedoli. Ciągle kryjąc się w cieniu, powoli zbliżali się, nadrabiając dystans, podczas gdy tamci szarpali się z więzami. Wierzchowiec i jego pan zaś bez problemu przesk...

Mardth uśmiechnęła się do mężczyzny, kiwając mu tylko głową w podzięce za ciepłe słowa. Powoli wysunęła się spomiędzy beczek, zrzucając z siebie okrycie i delikatnie smarkając. Przyodziana była w podróżny strój, w tym ciemne futra, a nawet przy pasie miała własny toporek, będąc naprawdę gotową na t...